Jij bent verantwoordelijk voor je hemel en hel

Osho: “Een doel hebben is menselijk: je hebt een doel. Maar het bestaan kan geen enkel doel hebben. Het heeft geen zin om enig doel te hebben. Het bestaan is stromend - overstromend met zijn eigen energie. Het is een feestelijkheid, niet een doel. Het is een constant feest. Het bestaan geniet in zo vele vormen. Er is geen doel en het bestaan maakt zich er niet druk over of je de extase niet bereikt. Het is alleen jouw kwelling. Wanneer je het niet bereikt, zal je lijden. Het bestaan zal niet lijden omdat jij het niet bereikt en het bestaan zal je niet forceren om richting extase te gaan. Het is aan jou.

Het bestaan is een diepe vrijheid. Wanneer je wilt lijden, lijd dan. Wanneer je gelukkig wilt zijn, ben gelukkig. Het is je eigen keuze. Maar het is teveel voor onze mind om te denken dat alles onze keuze is, omdat we dan verantwoordelijk zijn. Wanneer je gaat denken dat jij de oorzaak van je lijden bent, dan zal je je heel slecht voelen. Het voelt altijd beter om iemand anders de oorzaak van je lijden te maken.

Maar onthoud, als iemand anders de oorzaak van jouw lijden is, kun je nooit vrij worden. Dan is er geen bevrijding. Maar wanneer jij de oorzaak van je lijden bent, dan ligt de bevrijding in jouw handen; jij kunt iets doen en het veranderen.

Ik zeg je: jij bent de oorzaak van je hemel en van je hel. Wanneer je in de hel bent, heb je ervoor gekozen dat het zo is. En op het moment dat jij het besluit, kun je eruit komen. Niemand zal je tegenhouden; niemand zal tegen je zeggen: ga niet.

De poorten zijn niet gesloten voor jou. In werkelijkheid zijn er geen poorten en staat er geen duivel bij de deur. Je hoeft niet eens een paspoort te hebben om naar buiten te gaan. Het is simpelweg jouw beslissing om daar te zijn.

Je lijdt omdat je besloten hebt te lijden; je kunt eruit komen op het moment dat je besluit om eruit te komen. Je kunt gelukkig zijn wanneer je besluit om gelukkig te zijn. Jouw beslissing is je zijn. Jij kiest wat je ook maar bent. Je hebt gekozen om zo te zijn; dat is waarom het zo is. Blijf de verantwoordelijkheden niet op iets anders gooien - op de natuur, op God, op je geloof, op het lot. Blijf ze daar niet op gooien.

Maar als je echt voelt dat je niets kunt doen, dat je hulpeloos bent, dan zeg ik: werp de hele verantwoordelijkheid van je af.

Dit zijn de twee manieren:

- Gooi de hele verantwoordelijkheid weg; dan hoef je niets te doen en zal alles gebeuren, omdat op het moment dat je de hele verantwoordelijkheid van je afgooit, je ook het ego van je afgooit, het ego kan dan niet meer bestaan. Wanneer je de hele verantwoordelijkheid geeft aan de natuur of aan de goddelijke kracht of aan x y z, dan is je ego er niet meer. En wanneer het ego er niet is, gebeurt het.

- Of, wanneer je de hele verantwoordelijkheid niet van je af kunt gooien, wanneer je je niet kunt overgeven, wanneer je niet kunt voelen dat je totaal hulpeloos bent - onthoud het woord totaal - dan zal je iets moeten doen om het ego op te lossen; dan zal er inspanning nodig zijn. Doe ofwel dit of dat maar beweeg je er niet tussenin. En probeer niet te varen in twee boten. Dan zal je in moeilijkheden komen; je zult niets bereiken. (...)

Ben ofwel totaal met het lot, met de goddelijke kracht, en dan ben jij er niet meer; of ben totaal met een techniek, met een methode, zodat het ego langzamerhand, geleidelijk aan, vernietigd kan worden. Een methode iets wat langzaam gaat; overgave is totaal en definitief.

Overgave is mogelijk in één enkel moment; een methode heeft tijd nodig.

Ik geef je een methode omdat ik weet dat je je niet kunt overgeven.”

Osho, The Supreme Doctrine # 9